وقتي همسرم بود... !
عجب...
اما گفتي اميد !
اميد نان هر روز ماست
بگذار همين را بگذارم
راستي يادم افتاد به دلم ! تا خواندم بوگو...
اي اي اي
درد دلومه به كي بوگوم ... !
همين